En door

Nabrander over het Songfestival waarvoor Joost Klein (die niet kan zingen) is uitgekozen om een liedje te gabberen in het gekkenhuis - dat is omdat 'de show' voor heel veel landen belangrijker is dan goed kunnen zingen en in die put liggen wij nu ook te spartelviolen. Joost is verkozen door een jury die al 80 jaar zit vastgeroest aan een stoel en amechtig probeert weg te komen (Kontnaald), nooit te betrappen is geweest op muzieksmaak (Lantinga), zelf wanstaltige nummers zingt (Jaap), een jaar of 25 geleden 1 hitje heeft gehad (Krezip) of gewoon volslagen onbekend is (de rest). Helemaal prima natuurlijk want wij laten de keuze van de komkommer in de supermarkt ook voor een groot deel bepalen door toeval maar HOE komt zo'n AVROTROS nou tot een keuze? Dat staat dus prachtigmooi verwoord in een interview met Mini Cooper in Het Parool. Haar muzikale verzelfmoording was alweer vergeten door Nederland maar het leek haar een goed idee iedereen eraan te herinneren. Ze werd achter de bar vandaan geplukt en toen ging het helemaal chocopasta:

Selectiecommissie koos dus NIET unaniem voor kattengejank van Dion & Mia

Ooit was er een tijd, nog niet zo heel lang geleden, dat we onszelf niet zo serieus namen met die Songfestival-inzendingen. Café De Bult-zangeres Sieneke met haar maffe draaiorgel, dat was natuurlijk gewoon om te kutten. 3JS, die rare indiaan, supermarkttokkie Glennis Grace (die eigenlijk Glenda Batta heet), Hind, Treble, dat werk. Lachen man. Toen vielen we door Duncan Laurence 1x met de neus in de boter en sindsdien is iedereen heel erg in zichzelf gaan geloven, met Duncan zelf en die selectiecommissie voorop. Vriend Duncan moet gewoon lekker liedjes gaan zingen, maar die heeft ineens z'n knokige vingers in de pap, en bij die selectiecommissie denken ze allemaal Sam Phillips te zijn. Maar waar hebben we het nou over: de aan het meubilair vastgeroeste eentrucspony Cornald Maas, die zich honderd jaar geleden naar binnen heeft gebluft en nu de uitgang niet meer kan vinden, een mediumleuke dj als Sander Lantinga die de radio alleen maar op 'play' hoeft te douwen omdat-ie zelf z'n nummertjes niet mag uitkiezen, wat lui waar nog nooit iemand van heeft gehoord én de directeur van de TROS met z'n Ibizabruine Blaricumsmoel. We moesten onironisch aanhoren dat Dion Cooper en Mia Nicolai van het niveau George Michael-Madonna zijn, maar je had net zo goed de visboer en de linksback van je voetbalclub op dat podium kunnen smijten. Het is gewoon niet zo'n leuk nummer en in een vals jasje is het al helemaal een carnaval van ongemak.

Dat is helemaal niet erg, zo gingen we de wedstrijd tientallen keren in, maar dan hoefde je dat met zelfoverschatting gelardeerde gedweep tenminste niet aan te horen. Welnu, die enge selectiecommissie communiceerde in november nog 'unaniem zeer te spreken te zijn' over Dion & Mia en 'hun song waarin hun stemmen prachtig samenkomen'. Dat blijkt dus een flagrante leugen, want Jantje Smit (de enige die zelf op redelijk niveau een microfoon heeft vastgehouden, we doelen dus niet op de broekmicrofoons die Cornald Maas voor z'n snuit laat bungelen) was mordicus tégen het afgrijselijke lobbyprojectje van Duncan Laurence. En het gaat hier wel om de trots van de natie, ja! Jantje is 'm inmiddels gepeerd uit de selectiecommissie. Nou ja, straks gewoon lekker met de kraaien dat podium op. Kan het ook schelen, er kijken slechts 180 miljoen mensen.

Maar de vraag is: is dit vals?

Jongens en meiden, het Songfestival wordt niet te missen zo gruwelijk. U staat altijd wel pretentieus te toeteren maar de flegmatieke linksbuitens van de laagcultuur staan ieder jaar weer in de hitlijsten qua comments & kijkers. Dit jaar kunnen we het gewoon lekker bij de halve finale houden. Komt goed uit, want finalezaterdag staat Bruce Springsteen in Parijs en dat is toch leuker dan in de 'hoe heet de bugemeester van Wesel'-galmbak Cruijff Kuyp te Amsterdam. De burgemeester van Wesel heet trouwens Ulrike Westkamp. Enfin, bij de Tros zijn ze nog altijd hopeloos verliefd verdwaald in het kontdoolhof van Duncan Laurence en toen dachten ze: goh laten we eens een zingende banketstaaf (die eigenlijk Dion Cuiper heet) koppelen aan een dame die als driejarige een viool omstootte bij de kringloop en dat ding toen moest kopen van de baliemedewerker. Twee volslagen onbekenden ook, voor elkaar en voor het publiek, die op geen enkele wijze uitstralen ook maar enige vorm van chemie (of energie) te hebben. Ze staan daar op het podium als gelijksoortige polen wat ongeïnteresseerd in die microfoons te kwebbelen. Iedereen in rep en roer (nu al dagen trending & ophef) natuurlijk want magistraal matig, dus dat kan alleen maar fenomenale tv opleveren. Wij zijn echt het enige land ter wereld dat twee volslagen amateurs kan offeren in een live-leeuwenkooi met 180 miljoen kijkers - om er dan ook nog een belachelijke touch aan te geven. Een draaiorgel, of een indianentooi. In de agenda zetten dus. Dit medium, dinsdag 9 mei. Halve finale Songfestival. Tot dan.
UPDATE - Directeur TROS: "Het is niet goed, maar we gaan ze helpen." Lui sturen die 'niet goed' zijn, lol